Η ζωή μας είναι ένας δρόμος, ένας μακρύς δρόμος....Ξεκινάμε με αυτοσκοπό να φτάσουμε κάπου, σε ένα ιδεατό μέρος που θα μας ευχαριστεί, γεμάτο από όνειρα και εμπειρίες που θέλουμε να ζήσουμε. Σε αυτή την πορεία μας, λοιπόν, συναντάμε ανθρώπους...Άλλοι είναι συγγενείς μας, άλλοι φίλοι μας, άλλοι απλοί γνωστοί και άλλοι απλώς ξένοι. Από τους ανθρώπους που συναντάμε, μερικούς τους επιλέγουμε για να συνεχίσουμε το ταξίδι μας μαζί τους και άλλους τους αποχαιρετάμε, είτε γιατί μας πλήγωσαν, είτε γιατί έφυγαν, είτε είτε.......Τους επιλέγουμε καθώς γνωρίζουμε πως στην πορεία μας θα συναντήσουμε εμπόδια, δυσκολίες όπου μόνο εκείνοι είναι ικανοί να μας βοηθήσουν να τα αντιμετωπίσουμε και να τα ξεπεράσουμε. Εκείνοι θα μας οδηγήσουν στο σωστό μονοπάτι, όταν εμείς θα αδυνατούμε να διακρίνουμε το σωστό και το λάθος. Και αυτό γιατί θέλουν το καλό για εμάς, όπως και εμείς γι'αυτούς.
Δεν ξερουμε τι θα συμβει στην αλλη πλευρα του λοφου, τι θα μας τυχει στην ανηφορα. Το ταξιδι και οι ανθρωποι ειναι απροβλεπτοι. Και αυτη ειναι η γοητεια τους. Αυτο μας κανει να θελουμε να εξερευνησουμε περισσοτερο, να συνεχισουμε για κατι καλυτερο, να αναζητησουμε το επιθυμητο, το ιδανικο. Ισως το ταξιδι μας να ειναι μια διαρκης αναζητηση, οπου το αντικειμενο της συνεχως μεταβαλλεται αναλογα με τις εκαστοτε επιθυμιες και αναγκες μας.
Δεν ξερω αν ο δρομος αυτος εχει τελος, αν τελικα ειμαστε αξιοι να φτασουμε καπου, εκει που ονειρευομαστε. Ετσι κι αλλιως επιλογη να σταματησουμε δεν εχουμε. Αυτο που ομως σιγουρα ξερω ειναι οτι θα απολαυσουμε την διαδρομη με τους ανθρωπους που εχουμε κοντα μας. Και αν ερθουν και αλλοι, καλως να ερθουν :)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου